การศึกษาซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร American Academy of Child and Adolescent Psychiatryได้ดูใบสั่งยารักษาโรคจิต 301,311 รายการที่กรอกโดยเด็กที่ประกันเอกชนอายุ 2 ถึง 7 ปีในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ปี 2550 ถึง 2560

แม้ว่าผลลัพธ์จะกระตุ้นให้การสั่งจ่ายยารักษาโรคจิตลดลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าพวกเขายังคงได้รับการกำหนดเงื่อนไขที่ขาดข้อมูลด้านความปลอดภัยและประสิทธิผลเช่นความผิดปกติของพฤติกรรมสมาธิสั้นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า

"เราขาดข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยารักษาโรคจิตในการรักษาสภาพเหล่านั้นในเด็กเล็ก" Greta Bushnell ผู้เขียนนำซึ่งเป็นสมาชิกของ Rutgers Institute for Health นโยบายการดูแลสุขภาพและการวิจัยผู้สูงอายุและผู้ช่วยศาสตราจารย์ของ Rutgers School of Public กล่าว สุขภาพ. "แนวทางแนะนำให้ใช้บริการด้านจิตสังคมก่อนการรักษาด้วยยารักษาโรคจิตและเด็ก ๆ จะได้รับการประเมินอย่างรอบคอบก่อนที่จะเริ่มใช้ยารักษาโรคจิตอย่างไรก็ตามเด็กน้อยกว่าครึ่งหนึ่งที่ได้รับการรักษาด้วยยารักษาโรคจิตในการศึกษาของเราได้ไปพบจิตแพทย์หรือการเรียกร้องจิตบำบัด"

ความผิดปกติของพัฒนาการที่แพร่หลาย (PDD) - มีความล่าช้าในการพัฒนาทักษะการขัดเกลาทางสังคมและการสื่อสารซึ่งเป็นสาเหตุของการสั่งยารักษาโรคจิตมากที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

"แม้ว่าจะมีหลักฐานบางอย่างที่สนับสนุนการใช้ยารักษาโรคจิตในเด็กเล็กที่มีภาวะ PDD หรือความบกพร่องทางสติปัญญา แต่ยารักษาโรคจิตไม่ได้รับการอนุมัติจาก FDA สำหรับพฤติกรรมผิดปกติหรือสมาธิสั้น" บุชเนลล์กล่าว "แม้จะมีการสั่งยาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังมีหลักฐานที่ จำกัด เกี่ยวกับประสิทธิภาพของยารักษาโรคจิตสำหรับพฤติกรรมที่ผิดปกติหรือก่อกวนพฤติกรรมในเด็กเล็กมากและผลลัพธ์ในระยะยาวยังไม่เป็นที่เข้าใจ"

นอกจากนี้การศึกษาพบว่ายารักษาโรคจิตมักถูกกำหนดให้กับเด็กผู้ชายโดยเฉพาะอย่างยิ่งอายุระหว่าง 6 ถึง 7 ขวบและเด็กส่วนใหญ่ที่ได้รับยารักษาโรคจิตยังได้รับใบสั่งยาสำหรับยาที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทประเภทอื่นเช่นยากระตุ้น clonidine หรือ guanfacine สำหรับการจัดการ อาการสมาธิสั้นและยาซึมเศร้า

เด็กที่ทานยารักษาโรคจิตมีความเสี่ยงต่อการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักกดประสาทเบาหวานคอเลสเตอรอลสูงโรคหัวใจและหลอดเลือดและการเสียชีวิตโดยไม่คาดคิด ในเด็กเล็กมากยารักษาโรคจิตอาจก่อให้เกิดผลเสียต่อพัฒนาการและระยะยาวอื่น ๆ "อัตราการใช้การบำบัดทางจิตสังคมขั้นแรกที่ปลอดภัยกว่าเช่นการบำบัดด้วยปฏิสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และลูกหรือการบำบัดด้วยความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรมอาจทำให้เด็กมีความเสี่ยงที่ไม่จำเป็นซึ่งเกี่ยวข้องกับการรักษาด้วยยารักษาโรคจิต" บุชเนลล์กล่าว

การศึกษาร่วมเขียนโดย Stephen Crystal ที่ Rutgers Institute for Health นโยบายการดูแลสุขภาพและการวิจัยผู้สูงอายุ