Minari ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวชาวอเมริกันเชื้อสายเกาหลีที่สร้างชีวิตในชนบทของอาร์คันซอนั้น "เขียนอย่างละเอียดอ่อนและดำเนินการและถ่ายทำอย่างสวยงาม" Nicholas Barber เขียน

เช่นเดียวกับภาพยนตร์ส่วนใหญ่มินาริจบลงด้วยข้อจำกัดความรับผิดชอบที่ทำให้เรามั่นใจว่ามันเป็นงานนิยายและความคล้ายคลึงกันระหว่างตัวละครกับคนจริงนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ อย่าหลงเชื่อ ละครครอบครัวที่ชนะเลิศของ Lee Isaac Chung เป็นเรื่องราวที่ขมขื่นในวัยเด็กของนักเขียน - ผู้กำกับในชนบทของอาร์คันซอและเกือบทุกอย่างในนั้นมาจากความทรงจำของเขาเอง แม้ว่าคุณจะไม่มีข้อมูลพื้นฐาน แต่คุณก็ยอมจ่ายเงินให้กับ Minari เป็นกึ่งอัตชีวประวัติ รายละเอียดแต่ละอย่างมีความเฉพาะเจาะจงแต่ละฉากไม่มีการควบคุมและการแสดงแต่ละครั้งเป็นของจริงมากจนไม่เคยรู้สึกว่ามีใครสร้างเรื่องราว ให้ความรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังแบ่งปันเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่สดใสจากการศึกษาที่มีมากมายพอที่จะวางบนหน้าจอโดยไม่ต้องปรุงแต่ง สล็อต

ภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1980 - แม้ว่าโดยปกติแล้วมินาริจะมีความละเอียดอ่อนเกี่ยวกับการประดับประดาในช่วงเวลาที่อาจเป็นทศวรรษก่อนหน้าหรือหลังจากนั้น ตัวละครที่แสดงถึงตัวของชุงคือเดวิด (อลันคิม) ลูกชายวัยเจ็ดขวบของผู้อพยพชาวเกาหลีสองคนคือเจคอบ (สตีเวนยุน) และโมนิกา (เยรีฮัน) จนถึงตอนนี้ Yis อาศัยอยู่ในแคลิฟอร์เนียซึ่งจาค็อบและโมนิกาทำงานเป็นผู้เลี้ยงไก่ในโรงเพาะฟัก ทุกวันพวกเขาจะได้รับกล่องลูกไก่และจะแยกลูกขนปุยเหล่านี้ออกเป็นกลุ่มแยกตามเพศ ลูกไก่ตัวเมียได้รับอนุญาตให้มีชีวิตรอดเพราะในที่สุดพวกมันจะออกไข่ในขณะที่ลูกไก่ตัวผู้ตรงเข้าไปในเตาเผาขยะ - และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเจคอบบอกลูกชายของเขาผู้ชายต้องพยายามเป็นพิเศษเพื่อพิสูจน์ว่าพวกมันไม่ได้ไร้ประโยชน์ slotxo 

หลังจาก "จ้องก้นไก่" มาเป็นเวลาหลายสิบปีจาค็อบได้ใช้ความพยายามเป็นพิเศษด้วยการซื้อพื้นที่ 50 เอเคอร์ในอาร์คันซอ เขาและโมนิกายังคงมีงานประจำในโรงฟักไข่ใกล้ ๆ แต่เจคอบวางแผนที่จะใช้เวลาว่างและเงินออมของเขาในการปลูกพืชที่เขาสามารถขายให้กับเพื่อนผู้อพยพชาวเกาหลีของเขาได้ ในระดับหนึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพที่เจาะลึก แต่มีความเห็นอกเห็นใจของความภาคภูมิใจและความทะเยอทะยานของผู้ชาย เดวิดและแอนน้องสาวคนโต (โนเอลเคทโชที่ไม่ได้ใช้งาน) มีความยินดีที่จะมีทุ่งหญ้าป่าไม้และลำธารให้สำรวจ ดังที่ถ่ายโดย Lachlan Milne สถานที่ให้บริการที่มีแสงแดดส่องถึงคือสวนอีเดนสีเขียวที่ยังไม่ถูกทำลายและคำถามเกี่ยวกับศรัทธาและศาสนาก็เป็นอีกประเด็นหนึ่ง แต่โมนิกาไม่มีความสุขที่ต้องติดอยู่ตรงกลางในบ้านเคลื่อนที่ที่อาจถูกพายุทอร์นาโดครั้งต่อไปฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย พื้นที่นี้มี "สิ่งสกปรกที่ดีที่สุดในอเมริกา" โต้แย้งยาโคบ "นั่นเป็นเหตุผลที่คุณเลือกที่นี่" โมนิกาถาม "เพราะความสกปรก?"